Flo als bruidsmeisjesjurk

Vorige week zaterdag was het eindelijk zover, het huwelijk waar we zolang naar uitgekeken hadden!
Een goeie vriendin trouwde na 12 jaar samenzijn met haar ware en ik mocht de hele dag meemaken vanuit de kern als getuige/bruidsmeisje.
Toen ze me vroeg was ik door het dolle heen, gewoon om dit voor haar te kunnen doen, en wat voor prachtige dag had ze in elkaar gestoken.
Ik had ook niet anders verwacht, ze is dan ook een perfectioniste ten top.
Al heel snel besloot ik om de uitdaging met mezelf aan te gaan, om mijn eigen jurk te naaien voor het avondfeest, al ben ik gaandeweg vaak aan het twijfelen geslagen.
Eerst uitzoeken welk model het zou worden, magazine na magazine bladerde ik door maar ik vond niets naar mijn zin.
Bijna hield ik er slapeloze nachten aan over en stond ik op het randje om toch maar een jurk te kopen, tot ik aan de Flo jurk uit La Maison Victor dacht.
Enkele maanden geleden naaide ik die al een keertje in maxiversie voor een andere uitdaging, zoals je hier kan teruglezen.
Toen hielp de naaijuf me met de nodige aanpassingen zodat ik deze keer perfect wist hoe ik het moest aanpakken.
Eerst tekende ik een maatje kleiner en maakte een proefversie van het bovenstukje.
Dat speldde ik mooi af zodat het perfect zat, bracht de aanpassingen over op het patroon en ging aan de slag met een gekoesterd stofje.
Wat ben ik blij met mijn nieuwe jurk! 😉

Het oorspronkelijke patroon voorziet een plooirok maar daar kruipt zo ongelofelijk veel stof in dat ik het over een andere boeg gooide en voor een simpele rimpelrok koos.
Het stofje is ongelofelijk zachte en soepelvallende viscose van Atelier Brunette die ik kocht bij Lieve van Piekewieke.

In plaats van verstelbare bandjes koos ik voor simpele vaste bandjes die bevestigd zitten tussen buitenstof en voering, de achterzijde sluit met een blinde rits.
Ik ben fan van dit patroon vanwege de mooie details in het bovenstukje, de doorstikte deelnaden en de mooie ruglijn.

De luchtigheid van het stofje zorgt voor een mooi volume in het rokje, het moeten niet altijd de kleine meisjes zijn die eens willen rondzwieren, nietwaar?

Wat voor mij nog een factor was om deze jurk te maken, is dat je die voor elke gelegenheid uit de kast kan halen, voor feestjes, voor bbq’s voor etentjes of gewoon een avondje uit met vriendinnen.
Zolang het zonnetje het toelaat, zal deze jurk gedragen worden ;-).

Patroon: aangepaste Flo-jurk – La Maison Victor
Stof: Moonstone pink viscose (Atelier Brunette) – Piekewieke
Schoenen: Tamaris

Liefs, Isabel

Altijd blij met jullie reacties!

Geplaatst op

Boertje glamourtje

Moeilijk om uit te drukken hoe blij ik was om in de tweede ronde van ‘Battle of the blogs’ terecht te komen.
Samen met 4 andere toppers kreeg ik de kans om uit het Cotton+Steel gamma van Cas & Nina een stofje te kiezen en daarmee aan de slag te gaan.
Mijn dochtertjes hebben ondertussen jurkjes in overvloed, het werd dringend tijd om een keertje aan ‘selfish sewing te doen’.
Heel snel viel mijn blik op een stofje uit rayon, oftewel kunstzijde, in de meest fantastische kleuren!
Het voordeel van deze stof is dat ze ongelofelijk soepel valt, weinig kreukt en supermakkelijk verwerkt.
De volgende uitdaging was beslissen welk patroon ik wilde gebruiken.
Ik zat al langer met een maxijurk in mijn hoofd maar vond geen gepast model.
Tot de nieuwe editie van La Maison Victor in de bus viel, en ik halsoverkop viel voor de Flo jurk.
Nee, het is geen maxijurk, maar dat kan je er wel makkelijk van maken.
En zo deed ik het ook, deze jurk, ik kan niet omschrijven hoe content ik ermee ben, ze past als gegoten, ik voel me er goed in.
Kortom, het is helemaal mijn ding!

In opzet is het een bustier jurk, daar veranderde ik niets aan.
Ik nam de 38 als maat, die tekende ik uit maar er moesten nog enkele aanpassingen gebeuren.
Dikke merci daarvoor aan de beste naailerares van het land, Tamara, voor het afspelden van de jurk.
Zomaar, mocht ik even langskomen in haar privéwoning om de speldjes op de juiste plaats te steken, dan kon ik de aanpassingen verder wel aan.

Voor het rokgedeelte sneed ik het rokpand (voor en achter) door ter hoogte van de onderrand van de zak (die ik trouwens wegliet).
Ik voegde een 55cm toe tussen het bovenste stuk van het rokpand en het onderste en liet de lijn van het zijpand terug mooi doorlopen.
Qua lengte zat het zo helemaal perfect!

Zo ongelofelijk glamoureus maar ook zo comfortabel dat ik me voel in deze jurk, die gaat zoooo vaak uit de kast komen!

Nu nog eventjes over de opdracht, want die was niet gewoon ‘maak iets met het stofje dat je koos’.
De bedoeling was om foto’s te maken waar je kan uit afleiden in welke gemeente/stad de foto’s gemaakt werden, een dorp-representatieve foto dus als het ware.
Ik geef toe, geen gemakkelijke opdracht.
Ik woon in het landelijke Olen, tussen de steden Herentals en Geel, op een boogscheut van Antwerpen.
De prachtige plekjes hier kan ik niet op 1 hand tellen, maar representatief zijn ze daarom niet.
De foto’s hierboven zijn gemaakt langs het Albertkanaal, vlakbij het ‘Sas van Olen’.
Zonder twijfel mijn lievelingsplekje in mijn gemeente.

Maar… Olen zou Olen niet zijn als het de hele geschiedenis ervan niet doorspekt was met verhalen over de niet al te slimme ‘boeren van Olen’ en de perikelen die zij allemaal beleefden.
Daarom besloot ik mijn representatieve foto te nemen bij het ‘Boerke van Olen‘, het standbeeld dat een groot deel van de best wel grappige geschiedenis weergeeft, en mijn nieuwe beste vriend ;-).

Moest je een keertje meer hierover willen lezen, neem dan zeker hier eens een kijkje.

Olen is uiteraard niet alleen bekend van de ‘boeren’.
Denk ook maar aan de Potten van Olen, het Olense shoppingpark, het fabriek van Olen, het natuurgebied Olens broek enzoverder.
Uiteraard ook niet te vergeten alle evenementen die in onze gemeente plaatsvinden, zoals het festival Gladiolen en de Boerkesfeesten!

Dit alleen al toont aan dat Olen evolueerde, dankzij de hardwerkende boeren, tot een welvarende, mooie, bruisende gemeente waar het heerlijk is om te wonen en waar een beetje glamour zeker niet misstaat 😉

In vroeger dagen huisde hier ook een überbekend winkelcentrum, genaamd ‘Van De Ven’.
Nu moest het toch ook lukken dat manlief nog een (héél) oud voetbaltruitje liggen had waarop zij vermeld werden als sponsor.
We konden het ook niet laten om dat ook een plaatsje te geven in dit schrijven ;-).

Voor mezelf naaien, ik doe dat niet veel.
8 op de 10 projecten komen nadien niet meer uit de kleerkast, gewoon omdat het niet helemaal mijn ding was, of omdat het niet helemaal gelukt was, perfectionist die ik ben.
Wat een uitzondering vormt deze jurk daarop!
Helemaal heerlijk om te dragen…

Grappig ook, want tijdens onze fotoshoot kwamen verschillende tractors voorbijgereden met enorm enthousiaste boeren.
Jullie maakten mijn dag helemaal goed!

Oh ja, eervolle vermelding ook voor de ‘Marsfabriek‘ die zich statig posteert langs de waterlijn.
Het ruikt hier altijd zo heerlijk naar Uncle Bens rijst bij het passeren ;-).

Rest mij nog Deborah van Cas & Nina te bedanken voor deze kans en al mijn naaivriendinnen bij het raadgeven omtrent het kiezen van het patroon en hun aanmoedigingen, jullie zijn top!

Alle inzendingen van de wedstrijd én stemmen kan hier!
Met de code BOTB2 krijg je trouwens 10% korting op alle Cotton+Steel stofjes ;-).

Liefs, Isabel

Altijd blij met jullie reactie!

Geplaatst op