Soms heb je de tijd om eens stil te staan bij de kleine dingen die je gelukkig maken en die je doen (glim)lachen.

Zoals nu, terwijl ik dit bericht schrijf, ligt kleine Nova vlakbij in haar box te vertellen tegen haar mobielvriendjes en kraait ze van plezier. 

Zo tovert ze onbewust een grote lach op mijn gezicht.

Of Sterre, die op deze 1ste schooldag na de vakantie met veel plezier haar klasje binnenstormt, blij om haar vriendjes en vriendinnetjes terug te zien.

Manlief die eens een uurtje tijd vindt voor zichzelf en zich kan uitleven door te gaan lopen in het bos.

Dat zijn allemaal dingen die me blij maken.

Ook mooie stoffen laten mijn ogen stralen, want stoffen verwerken dat is mijn therapie.

In die paar uurtjes dat ik daarmee kan bezig zijn, denk ik niet bewust aan de altijd aanwezige pijn, maar neemt mijn passie de overhand.

Onlangs droomde ik zelfs over een toestelletje dat ik had gevonden om makkelijker rimpels te leggen in rimpelrokjes, je kan al raden waar ik die dag mee bezig geweest was, haha!

Vorige week gingen wij op bezoek bij een groothandel in damesstoffen.

Wij, dat zijn Sandra en ik, en wat hebben wij onze ogen daar uitgekeken!

Allemaal prachtige crêpes, voiles, breisels, jacquards enzoverder.

Miss Anaïs, het kindje van Sandra, was op zoek naar enkele unieke en kwalitatieve stoffen, 

exclusief voor dames.

En of we ze gevonden hebben!

Meer nog: 

vanaf vandaag tot en met zondag krijg je 15% korting op al deze couturestoffen, zeker een kijkje waard!

Ik kocht er uiteraard ook enkele voor mezelf en een eerste werd ook al verwerkt tot truitje.

Ik koos deze stof omdat ik meteen verliefd werd op de kleuren en het glittertje dat erin zit.

Het werd een truitje met subtiele pofmouwtjes als detail.

Als je mijn blogje regelmatig leest, weet je al wel dat ik niet gauw tevreden ben na 1 stuk.

Want wat is een truitje zonder een broek of rok erbij? 🙂

Al lang had ik mijn oog op een mooie blauwe scuba en die paste dan ook nog eens perfect bij het blauw  van de bloemen.

Ik maakte de Rachel rok uit La Maison Victor.

Omdat de scuba meerekt, liet ik de rits en knopjes achterwege, knipte voor-, en achterpand aan de stofvouw en werkte af met een rolzoom.

Scuba kan je ook onafgewerkt laten maar daar hou ik niet van.

Als je het omzoomt, krijg je dan weer een heel dikke zoom die niet netjes is (bij mij toch niet 😉 ).

Daarom dus de rolzoom, makkelijk en proper!

Bij het passen van het geheel miste ik iets, iets dat het allemaal tot elkaar zou doen 

smelten tot een mooi ensemble.

Sandra kocht ook nog mooie paillettenband om accentjes in kledij te leggen.

Maar ik zou ik niet zijn als ik het voor iets anders zou gebruiken, haha!

Bij mij werd het dus een riem, heel simpel, de twee goede kanten op elkaar stikken en klaar, makkelijker komt het toch niet he.

Ook deze kleur komt terug in het truitje en mijn outfit was helemaal af!

Ik ben er ook best trots op.

Sinds ik thuis zit leef ik in een heel klein wereldje, zorgend voor de kindjes, het huishouden en niet te vergeten mijn gezondheid.

Gaandeweg ontdekte ik dat ik iets kon, dat ik mooie dingen kon creëren voor 

mijn kindjes, mijn man en mezelf.

Dat gevoel, een gevoel van trots te kunnen zijn op iets dat ik kan, heeft me weer in het leven gezet en daar haal ik sinds kort opnieuw mijn eigenwaarde en levensvreugde uit.

Ik wilde daarom ook graag dat de foto’s dit zouden uitstralen.